پیشرفت های جدید یاسی

یاسمین زهرا فردا دقیقا میشه یک سال و سی روزش.. از دیروز شروع کرده به تمرین راه رفتن حرفه ای. قبلا که تمرین میکرد دستشو به دیوارا میگرفت و راه میرفت.. اما دیروز یه مقداری متفاوت بود. دستشو میگرفت به میز تلویزیون یه ده قدمی میومد تا وسط هال و خودش میخورد زمین. دیگه خوشش اومده بود مرتب این کارو تکرار میکرد.

کسی اگه بهش بگه ماما من.. اونم میپره بغل من و میگه ماما من.

یاد گرفته یه انگشتشو میزاره زمین و کلاغ پر میکنه.. وقتی صدای در میاد یا گوشی زنگ میخوره میگه: کیه؟

صدای اذان، قرآن یا دعا که میشنوه مثل قاریا دستشو میذاره دم گوشش.

شکلک که نگو تا دلت بخواد درمیاره انواع شکلکا رو. صداش که میزنیم یا  لوس که میشه سرشو کج میکنه و میخنده..

غیر از بابا و ماما و دادا و غیره، یاد گرفته خیلی از حروفا رو قاطی پاطی میکنه و میگه. فقط خودش میفهمه چی میگه، با این که خیلی هنوز زودشه.

یکی از دی وی دی هایی که براش مرتب میزارم شعر خوندنه. تو فیلم یه سری بچه ها رو نشون میده که بازی های مختلف میکنن و شعر میخونن. یه جا هست که بچه ها دستشونو میگیرن جلو پیشونیشون و مثلا از بالای کوه به دوردست نگاه میکنن، هر وقت این تیکه رو میبینه اونم دستشو میگیره جلو پیشونیش.. بای بای میکنن اونم بای بای میکنه. خیلی تقلید میکنه..

هر چی بزرگ تر میشه بیشتر میخواد بره بیرون. دیگه شب که میشه من و باباصادقش می بریمش بیرون که دلش باز شه و کلی از هوای آزاد لذت ببره.

دو تا دندون داره. فعلا که از دندون جدید خبری نیست